ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ομορφομάλλα, μεταξομάλλα…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΚΡΙΤΕΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ σήμερα, ένα ακόμη ποίημα του εκλεκτού συμπολίτη μας και πολυγραφότατου κ. Δημήτρη Τσικριτέα.

Τίτλος του; «Ομορφομάλλα, μεταξομάλλα…».

Με φαρμακώνεις

και με πληγώνεις

εις την φτερούγα,

πως να πετάξω

και να σε φτάσω

στην πάνω ρούγα.

—

Φεύγεις μακριά μου

και στα κλαριά μου

κίτρινα φύλλα,

αλλού φωλιάζεις

και μ’αγκαλιάζει

ανατριχίλα.

—

Σαν χελιδόνι

μέσα στ’ αλώνι

να φέρνεις γύρες,

σαν πεταλούδα

μεσ’ τα λουλούδια

και τους ανθήρες.

—

Όμορφη φύση

μ’ έχεις αφήσει

έρημο μόνο,

στην συννεφιά μου

για συντροφιά μου

έχω τον πόνο.

—

Ομορφομάλλα

μεταξομάλλα

μ’ έχεις μεθύσει,

να ξαποστάσω

να ξεδιψάσω

δείξε την βρύση.

—

Σαν το ανθήλιο

ρουφάς τον ήλιο

στάλα την στάλα,

μάτια μεγάλα

γλυκά η φύση

σε ‘χει στολίσει.

—

Μην φεύγεις έλα

βήμα το βήμα

και χαμογέλα,

είσ’ ένα ποίημα

μια ηλιαχτίδα

μια καταιγίδα.

Ο κ. Δημήτρης Τσικριτέας.