ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

 Περί Κοινωνικής Πολιτικής!…

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΑΛΤΟΥΤ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ πολιτική, παραδοσιακά παραμελήθηκε σε δύσκολες οικονομικές περιόδους. Ωστόσο, το Ινστιτούτο Έρευνας των Ηνωμένων Εθνών για την Κοινωνική Ανάπτυξη, σημειώνει μια πρόσφατη τάση των αναπτυσσόμενων εθνών και των αναδυόμενων οικονομιών αγοράς να υιοθετήσουν μια διαφορετική προσέγγιση και να επικεντρωθούν στην κοινωνική πολιτική. Αντί να δημιουργούμε πολιτικές για την απλή προστασία των ευάλωτων, το ινστιτούτο σημειώνει ότι οι κοινωνικές πολιτικές των αναπτυσσόμενων εθνών αφορούν επίσης  στην ανακατανομή του πλούτου, την κοινωνική αναπαραγωγή, τη βελτίωση της παραγωγής του έθνους και την ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών. Σύμφωνα με την ίδια λογική, το άρθρο αυτό θα συζητήσει πώς για να είναι αποτελεσματική η κοινωνική πολιτική, δεν αρκεί να δηλώνουμε μόνο ότι στο μέλλον θα ενδιαφερθούμε για τους ευάλωτους, ότι  θα φροντίσουμε τους νέους και τους πρεσβύτερους αλλά πώς να το πετύχουμε. Ο ρόλος ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά δεν είναι να υπόσχονται ανάλογα με το αξίωμα την βοήθεια που θα προσφέρουν, αλλά  θα πρέπει να εφαρμόσουν επιτυχείς πολιτικές και λειτουργικές ιδέες που μπορούν να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη.

Πρωταρχικά, οι ηλικιωμένοι! Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Δήμο Νέας Ιωνίας, όπου σε συνεργασία με τα Κ.Α.Π.Η., οργανώνουν μια σειρά παροχών μεταξύ των οποίων και κατασκηνώσεις για δημότες,  με πολύ χαμηλό ημερήσιο κόστος. Η πολιτική αυτή και τους κοινωνικά αδύναμους βοηθάει ώστε να έχουν και αυτοί πρόσβαση στο όνειρο, και ο Δήμος μέσα από την κοινωνική του προσφορά συμβάλλει στην καλή ψυχολογία των Δημοτών του, στην ξεκούραση, στην απόλαυση και κατ’ επέκταση στην υγεία ψυχική και σωματική των απόμαχων της ζωής. Ανάλογες προτεινόμενες  λύσεις μπορεί να είναι επίσης:

Οι μεταφορές:

Η έλλειψη επαρκούς μεταφοράς, είναι από τις πρωταρχικές αιτίες κοινωνικής απομόνωσης. Επειδή πολλοί ηλικιωμένοι δεν οδηγούν,  η μετακίνηση είναι ένα μεγάλο ζήτημα γι’ αυτούς, και πολλές φορές η αδυναμία αυτή τους οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση.  Η δημιουργία μιας σταθερής υποδομής δημοτικών συγκοινωνιών και η παροχή ειδικών δυνατοτήτων μεταφοράς στους ηλικιωμένους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, θα συμβάλλει στην προώθηση της κοινωνικής τους ένταξης και προσφοράς στα κοινά.

Η αίσθηση της δημιουργίας:

Οι ηλικιωμένοι με αίσθηση σκοπού ή χόμπι που τους ενδιαφέρουν είναι λιγότερο πιθανό να υποκύψουν στις αρνητικές επιπτώσεις της κοινωνικής απομόνωσης τη στιγμή που τους δοθούν τα κίνητρα. Αν ένας ανώτερος υπάλληλος στερείται ιδεών για το τι πρέπει να κάνει, υπάρχουν πάντα προγραμματισμένες εκδηλώσεις στο τοπικό ανώτερο κέντρο. Ο εθελοντισμός είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος διατήρησης και έκφρασης μιας αίσθησης του σκοπού. Η ενθάρρυνση των ηλικιωμένων να παραμείνουν δραστήριοι στα χόμπι και τα ενδιαφέροντά τους και η παροχή ευκαιριών σε εθελοντές, μπορεί να τους βοηθήσει να αξιοποιήσουν τις εμπειρίες της ζωής τους και παράλληλα, να διατηρήσουν την αίσθηση του σκοπού τους και να τους αποτρέψουν από το να γίνουν απομονωμένοι και μοναχικοί.

Δώστε σε ένα ηλικιωμένο το δικαίωμα ανατροφής μιας ζωής.

Πολλοί ειδικοί σημειώνουν ότι η πράξη της ανατροφής μπορεί να ανακουφίσει τα συναισθήματα της κοινωνικής απομόνωσης. Στο βιβλίο με τίτλο «Συναισθηματικά Οφέλη της Ιδιοκτησίας Σκύλων», η Eve Beals περιγράφει συνοπτικά τα οφέλη της φροντίδας ενός κατοικίδιου ζώου: «Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων παραμένουν ενεργοί κοινωνικά, έχουν λιγότερη κατάθλιψη, υποφέρουν λιγότερο από τη μοναξιά, αισθάνονται πιο ασφαλείς, έχουν περισσότερο κίνητρο για εποικοδομητική χρήση του χρόνου και απαιτούν λιγότερη φαρμακευτική αγωγή από ό, τι οι μη ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς. Η συντροφικότητα των ζώων διευκολύνει τη δημιουργία φίλων, είναι ένα κοινωνικό λιπαντικό, δίνει έναν λόγο να σηκωθεί νωρίς το πρωί και λειτουργεί ως ένα παγοθραυστικό. Προφανώς, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι ο ανώτερος είναι ικανός και πρόθυμος να φροντίσει σωστά το κατοικίδιο ζώο πριν δώσει ένα κατοικίδιο ζώο ως δώρο».

Οι ηλικιωμένοι έχουν πλούσιες δεξιότητες και εμπειρίες, έχουν ζήσει μέσα από καταστάσεις που άλλοι δεν μπορούν να φανταστούν, και παρόλα αυτά συνεχίζουμε να απορρίπτουμε αυτές τις εμπειρίες ζωής όταν αρχίζουν να χρειάζονται φροντίδα και υποστήριξη και, αντ’ αυτού, οι άνθρωποι γίνονται μια λίστα αναγκών φροντίδας.

 Οι ηλικιωμένοι συμβάλλουν σε μακροοικονομικό επίπεδο,  και σε τοπικό επίπεδο στις κοινότητές τους και στα επιμέρους δίκτυα όσον αφορά την εμπειρία. Έχουν επίσης συμβάλλει για πολλές δεκαετίες, σε ότι ήδη υπάρχει και που συχνά ξεχνιέται.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ILC, οι εργαζόμενοι ηλικίας άνω των 50 ετών συνεισφέρουν ετησίως σε € 2,5 δις στην οικονομία της Ευρωζώνης και πολλοί ηλικιωμένοι συμβάλλουν στην οικονομία ανεπίσημα – φροντίζοντας τα εγγόνια τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους. Τα στοιχεία από την οικογένεια και την παιδική φροντίδα, ανέφεραν ότι 2,3 εκατομμύρια παππούδες λένε ότι φροντίζουν τα εγγόνια τους για να μπορέσουν οι γονείς των παιδιών να πάνε στη δουλειά.

Οι έφηβοι, από την άλλη πλευρά, είναι μια διαφορετική ιστορία. Θεωρούμε ότι είμαστε αρκετά υπεύθυνοι για την αγωγή  παιδιών, την ένταξη στο στρατό και τη λήψη απόφασης σχετικά με την εκπαίδευσή τους που θα  επηρεάσει την μελλοντική ανάπτυξη της χώρας. Τα ζητήματα των σχολείων και της εκπαίδευσης ισχύουν για τους νέους περισσότερο από οτιδήποτε άλλο – η εκπαίδευση μας είναι, τελικά, επηρεασμένη από αλλαγές στη χρηματοδότηση ή την πολιτική. Είναι δίκαιο αυτές οι αποφάσεις να γίνονται  από ένα τεχνοκράτη χωρίς τοπική οργάνωση; Μακροπρόθεσμα θα μπορούσαμε να προσφέρουμε  μαθήματα σε νηπιαγωγεία και δημοτικά για ανακύκλωση, βασικές αρχές καθαριότητας, οδικής συμπεριφοράς, αγωγής και πολιτείας. Έτσι λοιπόν η εφαρμογή των ανωτέρω, μας οδηγεί στο αποτέλεσμα οι νέοι τρόποι να μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο μέσω της πολιτικής

Η ανάγκη της νεολαίας για αλλαγή του κόσμου μέσω της πολιτικής και για να μπορέσουν να συμμετάσχουν στην πολιτική με τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους, τους οδηγεί ώστε να διεξάγουν δράσεις προσανατολισμένες στη μάθηση που τους επιτρέπει να κερδίσουν πίστη για τη συμμετοχή τους στα κοινά δίνοντάς τους παράλληλα ευκαιρίες επίλυσης  συγκρούσεων ή ανταλλαγής γνώσεων. Όμως, οι νέοι μπορεί να χρειαστούν έμπνευση για να ασχοληθούν. Ποτέ στην ιστορία τα παιδιά και οι νέοι δεν έχουν αντιμετωπισθεί ως σοβαροί πολίτες με βάρος γνώμης.

Σε συμπέρασμα, χρειαζόμαστε πρακτική εξάσκηση για τη νεολαία, λόγους για να τους κρατήσουμε στα πόδια τους. Τρόπους προσφοράς εργαλείων ανάπτυξης, ανεξάρτητα από το πώς επιθυμούν να οικοδομήσουν το μέλλον τους. Η εμπλοκή στην κοινότητα είναι ο ευκολότερος τρόπος. Ο συνδυασμός της εκπαίδευσης, της αναβάθμισης της ποιότητας της εκπαίδευσης και του συνδυασμού της με πρακτική άσκηση και τις εφαρμογές σε ιδέες πραγματικής ζωής, μπορεί να δημιουργήσει μόνο μια καλύτερη γενιά.

Ταυτόχρονα, οι ηλικιωμένοι της κοινωνίας μας πρέπει να διατηρούνται ενεργοί και να αξιοποιούνται. Πρέπει να τους απασχολούμε, να τους βοηθήσουμε να γίνουν καλύτεροι με κίνητρα για να απολαύσουν τα επερχόμενα χρόνια τους με αισιοδοξία. Είναι δική μας ευθύνη, όχι μόνο να πούμε ότι μας νοιάζει, αλλά να ψάξουμε για τις ιδέες που κάποιοι εφάρμοσαν και πέτυχαν σε επίπεδο οικονομίας, πολιτισμού και υγιών πολιτών.

Ο κ. Αλέξανδρος Σαλτούτ.

Ο κ. Αλέξανδρος Σαλτούτ έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις, με γνώσεις Νομικής και Οικονομικών, κατέχει Master στο πολιτικό marketing, από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης, ενώ είναι και κάτοχος μεταπτυχιακού στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πάνω σε εναλλακτικές μεθόδους ανάλυσης πολέμων.