ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ
Όταν φταίνε οι άλλοι…
ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΔΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ… «ΕΥΩΔΙΑ» ΤΟΥΣ
ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ανέμελος από το μπαλκόνι του σπιτιού μου τους κάδους της γειτονιάς μου και απολαμβάνοντας την «ευωδία» που αυτοί αναδύουν, δεν μπορώ παρά να στοχάζομαι ελεύθερα για όλα όσα φταίνε οι άλλοι και σίγουρα όχι εγώ…
Για το εάν, λοιπόν, είναι πεταμένο το στρώμα που ξεφορτώθηκα προχθές στο δρόμο, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν το μάζεψαν…
Εάν είναι πεταμένη η γλάστρα που έπιανε χώρο στο σπίτι μου και πλέον «κοσμεί» τους κάδους κάτω από το σπίτι μου, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, οι ίδιοι, που δεν την μάζεψαν…
Εάν το σπασμένο ντουλάπι που αντικατέστησα είναι πεταμένο, δεν φταίω εγώ. Πάλι τα ίδια θα λέμε; Είπαμε, φταίνε οι άλλοι…
Εάν οι εργασίες των παιδιών μου από το όμορο Νηπιαγωγείο ή από το διπλανό Δημοτικό, είναι πεταμένες σε κοινή θέα, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν εκτιμούν την αξία και τον κόπο που δαπανήθηκαν για να φτιαχτούν αυτές…
Εάν τα σκουπίδια που πέταξα έξω από τους ήδη ασφυκτικά γεμάτους κάδους, έχουν γεμίσει τον περιβάλλοντα χώρο και μυρίζουν, πλέον, υπερβολικά, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν ρίχνουν τουλάχιστον αποσμητικό…
Εάν εγώ κάνω ότι μου γουστάρει και δεν δίνω δεκάρα τσακιστή για τη γνώμη των άλλων, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που μου του επιτρέπουν…
Εάν εγώ είμαι «γαϊδούρι» και δεν έχω Παιδεία, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν μου έριξαν μια κλωτσιά στα … οπίσθια και δεν μου έμαθαν τι εστί Παιδεία…
Εάν εγώ είμαι συμβασιούχος καθαριστής και γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι μόλις λήξει η σύμβασή μου θα απολυθώ, αλλά παρ’ όλα αυτά κάνω απεργία για να γίνω μόνιμος, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν με νομιμοποιούν για να απεργώ στο μέλλον με κάθε επισημότητα…
Εάν εγώ είμαι συνδικαλιστής μόνιμος εργαζόμενος στη καθαριότητα και «θυμάμαι» να απεργήσω μόνο όταν πλησιάζουν, Χριστούγεννα, Πάσχα ή καύσωνες, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν θέλουν να απεργήσουν όταν κάνει κρύο ή βρέχει…
Εάν εγώ, για να μαζέψω κανένα «ψηφαλάκι» και να εκλεγώ στην αμειβόμενη θέση μου, και ενώ γνωρίζω εκ των προτέρων ότι λόγω Μνημονίων δεν μπορώ να κάνω διορισμούς, και μονιμοποιήσεις, τα υπόσχομαι, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που τα… «χάφτουν»…
Εάν εγώ, ως πολιτικός, έχω γράψει εκείνους τους Νόμους του Κράτους, που μιλάνε ότι αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα η εργασία για όλους και υποχρέωσή μου να τους την εξασφαλίσω, στα παλαιότερα των υποδημάτων μου, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν το παίρνουν χαμπάρι…
Εάν, με την αναλγησία μου και την υποκρισία μου, ξεφτιλίζω την πόλη μου και την πατρίδα μου στους τουρίστες, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, οι τουρίστες που έρχονται εδώ…
Εάν η πόλη μου και ολόκληρη η χώρα μου, έχουν καταντήσει ένα απέραντο χαμαιτυπείο, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που ζουν σ’ αυτή.
Εάν, εάν, εάν… δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν, δεν, δεν…
Εάν, τέλος, εμένα με «βολεύει» να μεταθέτω τις ευθύνες μου στους άλλους, δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι άλλοι, αυτοί που δεν τις αναλαμβάνουν…
Απλά τα πράγματα!!!
