ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ
«Τέχνη και Εκπαίδευση»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟ, Κα ΕΥΣΕΒΙΑ ΚΟΣΜΙΔΟΥ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την Υπουργική Απόφαση που εξαφανίζει από τα νέα ωρολόγια προγράμματα του Λυκείου τα καλλιτεχνικά μαθήματα, με στόχο ένα σχολείο χωρίς τέχνη και πολιτισμό, αναπόλησα δικές μου προσωπικές στιγμές και εμπειρίες από το χώρο της τέχνης.
Είχα τη χαρά και την τύχη ως μικρό παιδί, κάτι που μεταδίδω πλέον και στα δικά μου παιδιά, να έχω έναν πατέρα λάτρη της τέχνης.
Θυμάμαι πολύ έντονα την πρώτη μου επίσκεψη, μαζί με τον πατέρα μου, στο αρχαιολογικό μας μουσείο, θαυμάζοντας αριστουργήματα της αρχαίας γλυπτικής.
Θυμάμαι τη χρονιά που επισκέφτηκα την εθνική μας πινακοθήκη θαυμάζοντας την «παιδική συναυλία» του Ιακωβίδη, νιώθοντας μια πνοή θεϊκή να βγαίνει μέσα από τον πίνακα.
Θυμάμαι το «Ριγκολέττο», το 1988 στην Εθνική Λυρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Σπίνουλα και πολλές άλλες παρόμοιες όμορφες αναμνήσεις.
Μουσική, χορός, πίνακες ζωγραφικής, γλυπτική, τραγούδι, αρχιτεκτονική, κινηματογράφος, θέατρο, όπερα, λογοτεχνία, ποίηση, πεζογραφία, αλλά και η αγγειοπλαστική, η τέχνη του επίπλου,της χρυσοχοΐας, του γυαλιού, της διακόσμησης, γιατί χρειάζονται στην κοινωνία μας; Τι μας προσφέρουν;
Με μία φράση: «Όπου γεννιέται η ομορφιά, η άνθρωποι γίνονται καλύτεροι γιατί είναι ευτυχισμένοι».
Η τέχνη ως επάγγελμα, αλλά και σαν καλλιτεχνία, λειτουργεί ως βάλσαμο στην ψυχή του ανθρώπου στις δύσκολες ώρες, αποτελεί βοηθό, συμπαραστάτη, ηρεμεί τον άνθρωπο, γίνεται «λιμάνι» ανακούφισης και σταματά το χρόνο.
Προβληματίζει, πλαταίνει τη σκέψη του ανθρώπου, ευαισθητοποιεί, ενημερώνει σε σοβαρά θέματα, ψυχαγωγεί, ενώνει ανθρώπους και λαούς και συντελεί στην ανάπτυξη του πολιτισμού.
Η μουσική, ο χορός, το θέατρο και κάθε είδους τέχνη, προσφέρει στα παιδιά μια διαφορετική σφαιρική γνώση, που τα υπόλοιπα μαθήματα δεν μπορούν να τους δώσουν.
Τα παιδιά γνωρίζουν καινούργια πράγματα, έρχονται σε επαφή μ’ όλο τον κόσμο, αποκτούν γνώσεις και δεξιότητες όπως είναι οι δεξιότητες κίνησης, συγκέντρωσης, ανάπτυξης λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας , αποκτούν ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, επιμονή, εφευρετικότητα, δημιουργικότητα, αυτοπεποίθηση, συνεργασία και αυξάνουν τη σχολική τους επίδοση.
Η εκπαίδευση οφείλει να φέρει τους μαθητές πιο κοντά στην τέχνη δίνοντας έμφαση στη διδασκαλία των μαθημάτων που προάγουν την τέχνη, με επισκέψεις, εκδρομές, παραστάσεις, συναυλίες, με συχνές επισκέψεις σε μουσεία λαϊκής τέχνης, μνημεία της περιοχής μας, με τη μελέτη μνημείων σε συνεργασία με την ύλη συναφών μαθημάτων, όπως π.χ., της ιστορίας, μέσω των σχολικών προγραμμάτων, με τη διακόσμηση του σχολείου με φωτογραφίες, εικόνες, ζωγραφιές που φιλοτεχνήθηκαν από μαθητές μέσα από καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς, με τακτικές προβολές σχετικών ταινιών, ντοκιμαντέρ και συζητήσεων, που αφορούν την τέχνη.
Αποτελεί χρέος όλων μας, σε μια προοδευτική κοινωνία, να υπερασπιζόμαστε όλες τις μορφές της τέχνης,της γνώσης και της επιστήμης.
Θα ήθελα να τελειώσω το άρθρο μου, με τα λόγια ενός διάσημου Ισπανού ζωγράφου, του Πάμπλο Πικάσο: «Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας».
Η Κα Ευσεβία (Βούλα) Κοσμίδου.
* Η Κα Ευσεβία Κοσμίδου, είναι Εκπαιδευτικός, Δημοτική Σύμβουλος Καλλιθέας, Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Καλλιθέας, καθώς και Αντιπρόεδρος της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Καλλιθέας.
