ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ζαργάνα!…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΚΡΙΤΕΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ σήμερα, ένα ακόμη καταπληκτικό ποίημα του εκλεκτού συμπολίτη μας και πολυγραφότατου, κ. Δημήτρη Τσικριτέα, σχετικό με το καλοκαίρι.

Τίτλος του; Ζαργάνα.

Κίνησα από το τσαρδί

πριν ακόμ’ ο ήλιος βγει,

γλυκοχάραζε η αυγούλα

μέσα στη μικρή βαρκούλα.

Μια ζαργάνα μου γελά

στο νερό ξαναβουτά.

—

Δίχτυ ρίχνω να την πιάσω

μεσ’ τη βάρκα να την μπάσω,

αχ! αυτή το δίκτυ σκίζει

και στα πέλαγ’ αρμενίζει.

Ρε τι βάσανο μεγάλο

δεν μπορώ να την εβγάλω.

—

Σαν αέρας που σφυρίζει

και τη βάρκα μου πλευρίζει

κι όλο γνέφει- γνέφει – γνέφει

κι όλο φεύγει- φεύγει- φεύγει

μια στην πρύμνη μια στην πλώρη

μ’ έφαγε το ξεροβόρι.

—

Βάνω ρότα για το σπίτι

Αφού μάζεψα το δίκτυ

και την βάρκα την μικρούλα

έδεσα εις την ακτούλα

μέσα στα ήρεμα νερά

δίχως φουσκοθαλασσιά.

—

Στο τσαρδί μου πάλι μόνος

κι η ζαργάνα επιμόνως

το μυαλό μου να κουρσεύει

και η φλόγα να θεριεύει,

μα για να διαβεί την πύλη

θα μου ψήσει και τ’ αχείλι.

Ο κ. Δημήτρης Τσικριτέας.