«Η ΚΑΛΛΙΘΕΑ ΜΠΡΟΣΤΑ»

Τοποθέτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο

ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ κ. ΘΟΔΩΡΗ ΨΑΛΙΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ σήμερα, την τοποθέτηση που έκανε ο Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Η Καλλιθέα Μπροστά», κ. Θοδωρής Ψαλιδόπουλος, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της Δευτέρας 19^ης Δεκεμβρίου 2016, η οποία αφορούσε το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της Δημοτικής περιόδου 2014 – 2019.

Ολόκληρη η σχετική τοποθέτηση του επί σειρά ετών πρώην Αντιδημάρχου, έχει ως ακολούθως:

«Κύριε Πρόεδρε,

Ελαφρώς νοσταλγικό μειδίαμα μού προεκάλεσε, στη διανεμηθείσα έκθεση του Στρατηγικού Σχεδιασμού, η αναγνώριση ορισμένων κειμένων, τα οποία είχα συντάξει το 2013, για τις ανάγκες της παρουσίασης του Επιχειρησιακού Προγράμματος της προηγουμένης δημοτικής περιόδου. Επειδή, όμως, έχομε λίγο χρόνο για χαριτολογίες, θα ήθελα να σας πω, κ. Γενικέ, ότι έχοντας εργαστεί για τον εκδημοκρατισμό του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως γνωρίζει και ο Αντιδήμαρχος κ. Μπαρμπάκος, δεν διεκδικώ πνευματικά δικαιώματα και δεν σας μέμφομαι, αντιθέτως, σας συγχαίρω γι’ αυτό.

Η  βεβαιότητα, εξάλλου, ότι θα είναι τελικώς προσωρινή, η διέλευση της παρούσας πλειοψηφίας από τη διοίκηση του Δήμου διαδέχθηκε την έκπληξή μου από τη διαπίστωση πως η ίδια δεν έχει ακόμη αντιληφθεί ίσως την πλέον εμφανή στην Καλλιθέα διοικητική και πολιτική εξέλιξη, δηλαδή την κατάργηση των Δημοτικών Κοινοτήτων, συνεπεία της μείωσης του πληθυσμού κατά την απογραφή του 2011. Ούτε έχει συνειδητοποιήσει πως οι κοινωνικές και οικονομικές μεταβολές στις συνθήκες της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης, δηλαδή το πραγματικό περιβάλλον, το οποίο καθορίζει τις προτεραιότητες της δημοτικής δράσης, δεν αποτυπώνονται με ό,τι αγγλιστί αποδίδεται ως «copy paste» στοιχείων του 2013 – 2014.

Πιστός στο αίσθημα της δικαιοσύνης, δεν ανακαλώ πάντως την εκτίμηση προς την όντως επίπονη από τεχνικής άποψης προσπάθεια του κ. Γενικού Γραμματέα και του διευθυντικού μηχανισμού του Δήμου να συνθέσουν το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα. Σ’ αυτό συμφωνούμε με τον κ. Δήμαρχο.

Αλλά, δικαιούμαι να παρατηρήσω το εξής:

«Είναι φανερό ότι, σήμερα, η διοίκηση δεν προχωρεί σε πραγματικό, στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό. Εκπληρώνει, με στείρο διαχειριστικό τρόπο και με πολύ κακό χρονικό προγραμματισμό, μια θεσμική υποχρέωση … Κατ’ επίφαση σχεδιασμό που συνάδει απόλυτα με το στείρο, γραφειοκρατικό και λογιστικό όραμα που διατυπώνει … Ένα σχεδιασμό που δεν απαντά στις βασικές ανάγκες και προσδοκίες των πολιτών».

Αυτοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι λόγοι δικοί μου. Είναι κατά λέξιν οι θέσεις, τις οποίες ο κ. Δημήτρης Κάρναβος είχε διατυπώσει κατά την αντίστοιχη συζήτηση επί του επιχειρησιακού σχεδιασμού του Δήμου, το 2013. Δεν τους επιστρέφω στον κ. Δήμαρχο, τρία χρόνια μετά, με διάθεση εκδικητικότητος ή ειρωνείας. Αλλά, για να υπογραμμίσω ότι ενώ η λήξη της θητείας του θα προκαλέσει τεραστία ανακούφιση στους πολίτες και το Δήμο, οι επιπτώσεις της ακαταλληλότητας αυτής της διοίκησης θα εξακολουθήσουν να επικρέμονται πάνω από την Καλλιθέα. Όπως, επίσης, και για να τον προειδοποιήσω ανθρωπίνως ότι αυτή η ιδιοπαθής εμμονή στις ψηφοθηρικές εξαγγελίες, στις δημόσιες σχέσεις και την καθοδήγηση του τοπικού παρασκηνίου απειλεί, ήδη, την ταύτιση της υστεροφημίας του με το χαρακτηρισμό του ως «Δημάρχου των απ’ ευθείας αναθέσεων», τον μόνον ίσως που θα ανακαλεί η ανάμνησή του.

Κύριε Πρόεδρε,

Η διοίκηση απέτυχε να παράσχει οιανδήποτε πειστική εξήγηση για την πλήρη αδυναμία της να εισαγάγει προς έγκριση στο Δημοτικό Συμβούλιο το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της δημοτικής περιόδου, σύμφωνα προς τις προβλεπόμενες από το νόμο προθεσμίες. Δεν πρόκειται για πρόβλημα υπηρεσιακής ή τυπικής τάξεως. Πλανάται ο κ. Δήμαρχος εάν θεωρεί ότι θα καταφέρει να συγκαλύψει την ανυπαρξία στόχων για την αναπτυξιακή προοπτική της Καλλιθέας και το ρόλο του Δήμου σ’ αυτήν, περιγράφοντας ως υπονομευτική τυπολαγνεία, την προσφυγή της παράταξής μας στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής. Ή, επιχειρώντας να διασκεδάσει τον ασκούμενο έλεγχο για τις παραλείψεις του, με αλληλογραφία υπηρεσιακής ουδετερότητας. Η αιφνιδιαστική παρουσίαση στο Δημοτικό Συμβούλιο πινάκων ενός προγράμματος ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν συνιστά πολιτική συζήτηση επί του Στρατηγικού Σχεδιασμού και κανέναν δεν μπορείτε να εξαπατήσετε ότι σας ενδιέφερε ποτέ η διεξαγωγή της. Όπως κανέναν δεν μπορείτε να πείσετε ότι σας διέκρινε ποτέ και η δημοκρατική ευαισθησία να διεξαγάγετε το δημόσιο διάλογο, ο οποίος προβλέπεται από τις διαδικασίες διαβούλευσης και, κυρίως, από τον οποίον έχουν ανάγκη το κύρος και η αξιοπιστία του Δήμου. Τόσο πολύ μάλιστα καθυστερήσατε, ώστε κατά σημεία του Προγράμματος υποχρεωθήκατε να φτάσετε μέχρι το 2020, προκειμένου να διατηρήσετε την πενταετή διάρκειά του. Αλλά, τότε, δεν θα είστε σεις ο Δήμαρχος.

Στην αυθάδεια των θεσμικών χειρισμών και λιγότερο των φιλοδοξιών σας, αντιτείνω ευθέως ότι διαπράξατε το ίδιο σφάλμα, με αυτό της προηγουμένης διοίκησης, δηλαδή περιθωριοποιήσατε την πολιτική σημασία του επιχειρησιακού σχεδιασμού. Αλλά υπάρχει, κύριε Πρόεδρε, μια ουσιώδης διαφορά, η οποία είναι οφθαλμοφανής στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα και πανθομολογουμένη από τους πολίτες. Η προηγουμένη διοίκηση υποτιμούσε πράγματι την επιβληθείσα από το νόμο τεχνοκρατική αντίληψη για την αποστολή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία, όμως, αποτελεί το όραμα των νέο – φιλελεύθερων δεικτών της σημερινής. Είχε, όμως, και δράση. Ασφαλώς, αυτή έπρεπε να είχε ανανεωθεί και τούτο να είχε συμβεί και με δικές της πρωτοβουλίες. Για ποιόν, όμως, τομέα της δημοτικής δραστηριότητας η παρούσα διοίκηση μπορεί να υπερηφανεύεται; Για την κατάσταση της καθαριότητας; Ή για την πελατειακή οργάνωση της κοινωνικής της πολιτικής και την εικόνα της διανομής τροφίμων για τους απόρους;

Γι’ αυτό στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, όπως και την εν γένει προπαγανδιστική της ρητορική, εντός και εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου, η διοίκηση δίνει τόσο μεγάλη έμφαση σε ό,τι η ίδια αποκαλεί «νέες δράσεις». Εξαγγελίες κάνετε στο Πρόγραμμα και το Σχέδιο. Γνωρίζετε, όμως, ότι αδυνατείτε να τις υποστηρίξετε με έναν ελλειμματικό Προϋπολογισμό, ο οποίος το πιθανότερο είναι ότι θα παραμείνει τέτοιος υπό το βάρος των όρων των Δανειακών Συμβάσεων και όσο το πολιτικό σύστημα δεν συζητεί σοβαρά τη δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αυτοδιοίκησης. Είναι εξαγγελίες, καθοριζόμενες από το πολιτικό σύμπλεγμα κατωτερότητας, το οποίο προκαλεί στη σημερινή διοίκηση, η εμπεδωμένη στην κοινή γνώμη πεποίθηση ότι η προηγουμένη ήταν απλώς καλύτερη, ακόμη κι αν υπάρχουν ζητήματα, στα οποία δεν ήταν, ακόμη κι αν έπρεπε ή και ώφειλε η ίδια να εκσυγχρονιστεί.

Αντιπολιτεύεστε. Δεν διοικείτε. Επί δύο και πλέον χρόνια, όπως και με το συζητούμενο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, αυτό που μας φέρνετε, είναι μια επερώτηση για τα πενήντα προηγούμενα χρόνια του Δήμου. Είναι τέλος εξαγγελίες, η οικτρή διάψευση των οποίων θα σας οδηγεί διαρκώς σε διαπληκτισμούς με τους εκπροσώπους τοπικών συλλογικών φορέων και πολίτες. Ελπίζω, να ασκηθείτε στην αναγκαία αυτοσυγκράτηση.

Κύριε Πρόεδρε,

Κατά τη συζήτηση του θέματος το 2013, ο συνάδελφος κ. Γιώργος Αντωνακάκης είχε υποστηρίξει την άποψη ότι η εξαναγκαστική κατάρτιση των επιχειρησιακών προγραμμάτων από τους Δήμους αποτελεί μέρος του γενικότερου σχεδιασμού, ο οποίος αποσκοπεί στον πλήρη πολιτικό, οικονομικό και επιχειρησιακό έλεγχο από το Κράτος και τη μετατροπή τους σε τοπική διοίκηση, χωρίς χαρακτηριστικά διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας και πολιτικής αυτοδιοίκησης. Επ’ αυτού έχομε διαφορετική αφετηρία. Είχε, τότε, διατυπώσει το επιχείρημα (και αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, βάσιμο) ότι κάθε διοίκηση φυσικά και έχει το σχεδιασμό της και πως το βασικό ερώτημα είναι κατά πόσον αυτός δεν γίνεται για τις δικές της εκλογικές, αλλά ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, κατά πόσον ενισχύει ή αποδυναμώνει την έννοια της αυτοδιοίκησης. Ο συνάδελφος είχε, μάλιστα, χρησιμοποιήσει στη ρωσική, τη λέξη «ґлупости» («ανοησίες»), ώστε να συνοψίσει παραστατικά τα σχόλιά του επί της συζήτησης, όπως και του Σχεδίου, το οποίο είχε, τότε, εκτεθεί.

Δεν θα ήθελα να υπεισέλθω σε θεωρητικό διάλογο. Αλλά, επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ένα σημείο, στο οποίο συμφωνώ με τον κ. Αντωνακάκη.

Το προοδευτικό κίνημα στην Καλλιθέα υπήρξε ο κύριος παράγων, ο οποίος με συνθέσεις και αντιπαραθέσεις, με πρωτοποριακές παρεμβάσεις και αντιφάσεις, με συγκρούσεις και συμβιβασμούς, σημειώνοντας επιτυχίες και αποτυχίες, διεμόρφωσε τον τρόπο λειτουργίας και τον κοινωνικό προσανατολισμό του Δήμου. Διέπλασε, επίσης, τις προσδοκίες των πολιτών από το Δήμο, ιδίως, την πεποίθηση ότι ο ρυθμιστικός ρόλος του υπερβαίνει κοινωνικά την έννοια και το εύρος των υπηρεσιακών του αρμοδιοτήτων. Αυτή η αντίληψη μας διαφοροποιεί από τη νέο – φιλελεύθερη, τεχνοκρατική προσέγγιση της Αυτοδιοίκησης (το «Δήμο – επιχείρηση», κατά τη διατύπωση της κας. Μαργαρίτη) και δεν μπορεί, αντικειμενικά, να εκτεθεί στους πίνακες του Προγράμματος. Ίσως και προς δικαίωση του παραστατικού τρόπου, με τον οποίον ο συνάδελφος είχε προ τριετίας μιλήσει για το περιεχόμενό του.

Αλλ’ όσοι θεωρούμε αυτή τη μακρόχρονη δράση ως βάση αναφοράς, όσοι πιστεύομε ότι μπορούν και πρέπει να αναθεωρηθούν σφάλματα ή παραλείψεις της και οι αξίες της να διατρέξουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς το Δήμο, γνωρίζομε ότι είναι, προφανώς, «ґлупости» ο διακηρυσσόμενος στόχος για νέο Δημαρχείο.

Γνωρίζομε δηλαδή ότι, υπό τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, ο ρόλος του Δήμου στην αναπτυξιακή προοπτική της Καλλιθέας εκφράζεται μέσα από νέα προγραμματική συμφωνία μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων της πόλης, η οποία θα διασφαλίζει την εκπλήρωση συγκεκριμένων στόχων και μπορεί να διέρχεται μέσα από πολλές δράσεις. Κριτήριο είναι η αναδιανομή των δημοτικών πόρων προς όφελος της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτό είναι και το κριτήριο κάθε δημοτικής ενέργειας για τη διεύρυνση των δημοτικών υποδομών και δικτύων σε όλους τους τομείς.

Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω ότι αυτή τη νέα προγραμματική συμφωνία μπορούν να απασχολήσουν σε τοπικό επίπεδο:

1. Η θεσμική κατοχύρωση του ρόλου της Αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού στην υλοποίηση, χρήση, διαχείριση και κυριότητα της ανάπλασης του Παραλιακού μετώπου ως υπερτοπικού πόλου άθλησης, πολιτισμού και αναψυχής, ο οποίος θα ενσωματώνει λειτουργικά τις τοπικές ανάγκες.
2. Η συμμετοχή του Δήμου στη διοίκηση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, ενδεχομένως, και του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
3. Η ανανέωση της κοινωνικής πολιτικής του Δήμου, ίσως και με την ίδρυση Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης για το συντονισμό όλων των δράσεων, οι οποίες αναπτύσσονται από την Εκκλησία, τον ίδιο, την Εκπαίδευση και τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών.
4. Η αναθεώρηση και επικαιροποίηση του Ρυμοτομικού Σχεδίου.
5. Η εκπόνηση σύγχρονης μελέτης για το σχεδιασμό της ανάπλασης των Προσφυγικών κατοικιών και εν γένει η επικαιροποίηση των στόχων του Δήμου για την αξιοποίηση ελευθέρων χώρων, οι οποίοι ευρίσκονται στη δική του ή την ιδιοκτησία άλλων φορέων και ιδιωτών.
6. Η ανάπλαση της πλατείας Κύπρου.
7. Η αισθητική και λειτουργική αναβάθμιση της Κεντρικής Αγοράς.

Μπορούμε να δώσουμε το περιεχόμενο της εποχής μας στην ίδια την έννοια των προοδευτικών δυνάμεων και των λύσεων που αυτές πρέπει να εκπροσωπούν και να επιδιώκουν.

Αισθάνομαι, όμως, την ανάγκη να απευθύνω προς την ηγεσία του κόμματος της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης τη διαπίστωση ότι η Νέα Δημοκρατία ουδέποτε είχε κατά το παρελθόν απειληθεί στην Καλλιθέα να αποκλειστεί εκ προοιμίου από το διάλογο για την πρόοδο της πόλης, όσο συμβαίνει σήμερα, εκπροσωπούμενη από την παρούσα διοίκηση.

Κύριε Πρόεδρε,

Είναι φανερό ότι η παράταξη απορρίπτει το εκπρόθεσμο και πολιτικά αβαρές Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της διοίκησης».

 Ο κ. Θοδωρής Ψαλιδόπουλος.