ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΚΡΙΤΕΑΣ

Σκληρή Ζωή

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ σήμερα, ένα ακόμη καταπληκτικό ποίημα που μας απέστειλε ο εκλεκτός συμπολίτης μας κ. Δημήτρης Τσικριτέας.

Ολόκληρο το σχετικό ποίημα, που φέρει τον τίτλο «Σκληρή Ζωή», έχει ως εξής:

Σαν πρόβαλε το φως της μέρας

μας βρήκε μ’ άυπνο το μάτι

ακύλιστο πικρό το δάκρυ

καρτέραγε ζεστό στην άκρη.

Μας τύλιγε σφιχτά σαν δέρας

φόβος κακός κρυμμένη απάτη.

—

Στο τζάκι πύρωνε η φλόγα

κι εμείς κοντά στο παραγώνι

χωστά στα γόνατα γερμέρνοι

ακούγαμε, ποιος άλλος μένει.

Στα χέρια ρόζιαζε η ρώγα

απ’ το υνί και το αμόνι.

—

Από την αργατιά σου, ήλιε,

λεμονανθούς θάλλουν οι κήποι

χαρές, φωνές, βρισιές και χάδια

μας πνίγει η κούραση τα βράδια.

Πώς τρέχεις, χρόνε μου, ανήλιε

κι ο πετεινός λαλεί την λύπη;

—

Σαν έφτασε η κουτσή η βάγια

με το σπασμένο το ποδάρι,

μας πρόφτασε βαριά τη ρήση,

στεγνή ψιλή σαν κυπαρίσσι.

Λίγες χαρές πολλά ναυάγια

πάντα στην πλάτη το σαμάρι.

—

Καυτή ζωή, καυτή σαν λάβα

απλώνεις, καις, παγώνεις, σβήνεις

και πάνω στην καυτή σου στάχτη

νέα ζωή κρατά τ’ αδράχτι.

Και πλέκει, υφαίνει νέο διάβα

πίκρες χαρές ξανά να πίνεις.

Ο κ. Δημήτρης Τσικριτέας.