6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1945

Το ολοκαύτωμα της Χιροσίμα

Η ΠΡΩΤΗ ΡΙΨΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΒΟΜΒΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ Η.Π.Α.

ΕΞΙ Αυγούστου 1945. Η ημέρα όπου άλλαξε για πάντα η ανθρωπότητα και ο τρόπος με τον οποίο γίνονταν, έως τότε, οι πόλεμοι.

Συμπληρώνονται, αύριο, 72 χρόνια από τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας, από τις Η.Π.Α., στην πόλη Χιροσίμα της Ιαπωνίας και για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, αναδημοσιεύουμε το περσινό μας αφιέρωμα για την ημέρα που άλλαξε τον κόσμο.

Θέλοντας οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής να τελειώσουν τον πόλεμο με την Ιαπωνία μία ώρα νωρίτερα και να αποφύγουν μία στρατιωτική απόβαση, ανάλογη με εκείνη της Νορμανδίας, με ανυπολόγιστο κόστος τόσο σε ανθρώπινες ψυχές, όσο και σε στρατιωτικό υλικό, αποφάσισαν τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας σε πόλη της χώρας του ανατέλλοντος Ηλίου, έτσι ώστε, όχι μόνο να κάμψουν το ηθικό των αντιπάλων τους, αλλά και να τους ωθήσουν σε μία άνευ όρων παράδοση.

Ο τότε Διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού, Σπάτζ, στον οποίο ανήκαν τόσο το βομβαρδιστικό “Enola Gay”, όσο και το αντίστοιχο “Bockscar”, τα αεροπλάνα, δηλαδή, με τα οποία έγιναν οι ρίψεις των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, απαίτησε η εντολή για τη χρήση ατομικών βομβών, να του επιδοθεί γραπτώς.

Πράγματι, η σχετική εντολή του επιδόθηκε γραπτώς και έφερε τις υπογραφές τόσο του τότε Υπουργού Εσωτερικών των Η.Π.Α., Τζόρτζ Μάρσαλ, όσο και του αντίστοιχου των Στρατιωτικών, Χένρι Στίμσον. Η τελική έγκριση, όμως, σύμφωνα και με το αμερικανικό Σύνταγμα, ανήκε στον Πρόεδρο Χάρι Τρούμαν (Harry S. Truman), ο οποίος γνωρίζοντας ότι το Σχέδιο Μανχάταν, το πρόγραμμα, δηλαδή, των Αμερικανών (σε συνεργασία με τους Βρετανούς και τους Καναδούς) για κατασκευή ατομικής βόμβας, βρισκόταν σε πλήρη εφαρμογή, πήρε την σχετική απόφαση, με την πόλη που επιλέχθηκε να δεχθεί το πρώτο τέτοιου είδους πλήγμα, να είναι η Χιροσίμα και με εναλλακτικές, τις πόλεις Ναγκασάκι και Κοκούρα.

Ο Πρόεδρος Τρούμαν, είχε βέβαια, λίγο νωρίτερα, στις 26 Ιουλίου 1945, φροντίσει με τη Συνθήκη του Πότσδαμ, (συμφωνία που υπεγράφη μαζί με άλλους Συμμάχους), να ενημερώσει τους Ιάπωνες, ότι αν δεν παραδίδονταν άνευ όρων, θα προέβαινε σε τέτοιες ενέργειες, που η συντριβή των δυνάμεών τους θα ήταν ολοκληρωτική.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν.

Η επιλογή των πόλεων αυτών, βέβαια δεν ήταν καθόλου τυχαία, όπως τυχαίος δεν είναι και ο μη βομβαρδισμός τους από τα αμερικανικά βομβαρδιστικά (με εξαίρεση τον έναν και μόνο βομβαρδισμό της πόλης Ναγκασάκι στις 1 Αυγούστου 1945), τα οποία σχεδόν καθημερινά, έριχναν τόνους βομβών σε όλες τις άλλες κύριες ιαπωνικές πόλεις.

Η Χιροσίμα ήταν κύρια πόλη παραγωγής όπλων για τους Ιάπωνες, είχε λόφους γύρω της (που θα βοηθούσαν στην αποτελεσματικότερη χρήση της πυρηνικής βόμβας), ενώ οι κατοικίες των 350.000 περίπου κατοίκων της, ήταν, κυρίως, από ξύλο, οπότε και η καταστροφή τους ήταν δεδομένη.

Το Ναγκασάκι, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας και τόπος κατασκευής πλοίων και όπλων, επομένως, βασικός στόχος για τους Αμερικανούς.

Η πρώτη στην παγκόσμια Ιστορία πυρηνική επίθεση, έλαβε χώρα το πρωί της 6^ης Αυγούστου 1945. Η βόμβα που χρησιμοποιήθηκε, ονομάστηκε Little Boy (μικρό αγόρι) και αποτελούνταν από 60 κιλά ουράνιο 235.

Η βόμβα “Little Boy”, έτοιμη για χρήση.

Το αεροπλάνο που μετέφερε το «μικρό αγόρι» ήταν ένα βομβαρδιστικό Boeing Β-29 Superfortress, με την ονομασία “Enola Gay”, το όνομα της μητέρας του κυβερνήτη του αεροσκάφους, Συνταγματάρχη Πολ Τίμπετς (Colonel, Paul Tibbets).

Το βομβαρδιστικό Boeing Β-29 Superfortress “Enola Gay” μετά την αποστολή του στη Χιροσίμα.

Ο κυβερνήτης του “Enola Gay”, Paul Tibbets.

Το συνόδευαν δύο ακόμη Β-29, ένα με επιστημονικά όργανα για μετρήσεις και ένα για φωτογράφηση της στιγμής της έκρηξης.

Τα τρία βομβαρδιστικά απογειώθηκαν από την στρατιωτική βάση Τινιάν (Tinian) και έκαναν ένα ταξίδι έξι (6) περίπου ωρών μέχρι να φτάσουν στον στόχο τους. Μια ώρα πριν φτάσουν στον τελικό στόχο τους, τα τρία βομβαρδιστικά αναγνωρίστηκαν από τα ιαπωνικά ραντάρ, αλλά ουδέποτε αναχαιτίστηκαν, προφανώς λόγω του πολύ μικρού αριθμού τους (!!!).

Στις 08:15, τοπική ώρα, το “Enola Gay” παρέδωσε το… δέμα, στον νέο κάτοχό του, την πόλη της Χιροσίμα. 57 δευτερόλεπτα μετά την άφεσή του από το βομβαρδιστικό, το «μικρό αγόρι», εξερράγη σε ύψος 2.000 ποδών πάνω από την πόλη.

Το «μανιτάρι» πάνω από την πόλη της Χιροσίμα.

Αν και υπήρξε απόκλιση 240 περίπου μέτρων από το σημείο που είχε επιλεχθεί η ρίψη της βόμβας, η έκρηξη που ακολούθησε, ήταν ίση με αυτή 13 κιλοτόνων εκρηκτικού ΤΝΤ. Τα πάντα σε ακτίνα 1^ος μιλίου καταστράφηκαν κυριολεκτικά, ενώ φωτιά εξαπλώθηκε σε ακτίνα 11 και πλέον χιλιομέτρων.

Οι ζημιές και οι απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, ήταν τεράστιες. Το 70% των κτιρίων της πόλης, ισοπεδώθηκαν, ενώ υπολογίζεται ότι πάνω από 70.000 άνθρωποι κάθε ηλικίας, πέθαναν ακαριαία, ενώ τουλάχιστον άλλοι τόσοι, τραυματίστηκαν. Άλλοι 200.000 άνθρωποι υπολογίζεται ότι πέθαναν, έως το 1950, από καρκίνο, εγκαύματα ή άλλες συνέπειες της ραδιενέργειας που εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την πόλη. Αξίζει, να σημειωθεί, τέλος, ότι έως το 1990, το 9% των θανάτων από καρκίνο ή λευχαιμία των σύγχρονων κατοίκων της Χιροσίμα, οφείλονταν σε εκείνη την έκρηξη…

Ότι απέμεινε από τη Χιροσίμα μετά την 6^η Αυγούστου 1945.

Μετά την 1^η, στην παγκόσμια Ιστορία, ρίψη ατομικής βόμβας, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Χάρι Τρούμαν, δήλωσε: «Εάν δεν αποδεχτούν τώρα τους όρους μας, ας περιμένουν μια βροχή καταστροφής από τον αέρα, που όμοιά της δεν έχει ιδωθεί σε αυτή τη γη».

Η επιμονή του Ιάπωνα Αυτοκράτορα Χιροχίτο (Hirohito), να μην παραδοθεί η χώρα του, οδήγησε τους Αμερικανούς στη ρίψη και 2^ης ατομικής βόμβας, αυτή τη φορά στις 9 Αυγούστου 1945, στην πόλη Ναγκασάκι.

Σήμερα, 72 χρόνια μετά, η Χιροσίμα είναι μία μοντέρνα πόλη, που έχει επουλώσει, σε μεγάλο βαθμό, τις πληγές που τις άφησε το πρωινό της 6^ης Αυγούστου 1945. Τους λίγους, πλέον, επιζήσαντες από την πυρηνική έκρηξη, συντροφεύουν και τα απομεινάρια (ο θόλος από μπετόν και ο σκελετός) από το κτίριο στο οποίο στεγάζονταν η Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Το κτίριο πριν…